Στην Ευρώπη, στις εθνικές οδούς και τους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας δεν υπάρχει διάζωμα στη μέση. Δεν υπάρχει, διότι τα δύο ρεύματα είναι τελείως χωριστά. Στους υπόλοιπους δρόμους, υπάρχει και αριστερά «βοηθητική» λωρίδα με άμμο ή χαμηλά φυτά, ώστε αν βρεθεί εκεί αυτοκίνητο να επιβραδύνει νόμο του. Μετά ακολουθεί το φαρδύ διάζωμα και οι λεγόμενες μπαριέρες, οι οποίες παίζουν και ένα πολύ σημαντικό ρόλο: Να αποσβένουν την κρούση μέσω της παραμόρφωσης. Στην Ελλάδα, οι καλύτεροι δρόμοι έχουν απλώς τη μπαριέρα στη μέση, χωρίς αποστάσεις και περιθώρια (πολυτέλειες). Αυτές όμως έχουν ένα κακό για το Ελληνικό δημόσιο. Χαλάνε. Πέφτουν αυτοκίνητα επάνω και τις στραβώνουν. Και μετά πρέπει να μας κάνει τη χάρη κάποιος δημόσιος υπάλληλος να σηκωθεί από το κρεβάτι του και να πάει να την αλλάξει. Άκου τρελή απαίτηση! Γι’ αυτό λοιπόν σκέφτηκαν το εξής: Αντικατέστησαν τα μεταλλικά στηθαία με τσιμεντένια! Αυτά, ότι και να πέσει επάνω τους δεν φθείρονται! Βέβαια, όποιος ακουμπήσει πάνω στο τσιμεντένιο στηθαίο θα σκοτωθεί, αλλά δεν πειράζει. Οδηγούς έχουμε πολλούς, δημοσίους υπαλλήλους να δουλέψουν δεν έχουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου