Το παν στη ζωή είναι η ψυχραιμία! Μπορεί δηλαδή να πάει να σε σκοτώσει (ή να σκοτωθεί) και να μην αντιληφθεί τίποτα. Να συνεχίσει ατάραχη και μάλιστα να σε κοιτάζει και με απορία. Ίσως τελικά να έχουν δίκιο όσοι λένε πως η άγνοια είναι ευτυχία...
"Πως έγινε, δεν μπορώ να καταλάβω. Εκεί που ο δρόμος ήταν δρόμος, έγινε βάλτος ξαφνικά!"
"Δεν υπάρχετε εσείς! Είμαι μόνη μου! Είμαι η πριγκίπισα της μαμάς στο κάτω -κάτω και θα κάνω ότι θέλω"
Αν τα κράνη είχαν μπρος και πίσω πλευρά, δεν θα έπρεπε να το αναγράφουν ευκρινώς;
Εδώ ο κόσμος ...κάηκε και το ξανθό χτενίζεται. Σιγά! Άλλος πληρώνει!
2 σχόλια:
Καλά η τελευταία τύπισσα νομίζω ότι τα λέει όλα. Το άκρον άωτον της θηλυκότητας!
Πολύ πετυχημένα!
Δημοσίευση σχολίου