Με Τράκαρε Περιπολικό

Και όμως έτυχε. Πρωί, περιπολικό παραβίασε ΣΤΟΠ στον Πειραιά και έπεσε επάνω μας. Κατατρόμαξαν και οι δύο αστυνομικοί και είδαμε και πάθαμε να τους συνεφέρουμε. Ευγενέστατοι όμως. Ήρθε και η ΤΟΤΑ και κατέγραψε το συμβάν και να οι καταθέσεις και να οι δηλώσεις. Πήγαμε και στο τμήμα και ξανά καταθέσεις και ξανά δηλώσεις. Αυτή ήταν μόνο η αρχή της Οδύσσειας. Ο πραγματογνώμονας της Τροχαίας που θα εκτιμούσε τη ζημιά για να μας αποζημιώσει, επειδή είχε πολλές δουλειές, μπορούσε να έρθει δύο εβδομάδες μετά. Άρα, δύο εβδομάδες χωρίς αυτοκίνητο. Ήρθε και ήταν βαρύς. Ήθελε να τη βγάλει φτηνά διότι έτσι έκρινε ότι θα έκανε καλά τη δουλειά του. Έκανε τα απαραίτητα χαρτιά. Μετά από 2 μήνες μας φώναξαν οδηγό και συνοδηγό στο αστυνομικό τμήμα και ξανά τα ίδια, καταθέσεις κλπ. Μετά από άλλους δύο μήνες δικαστήριο. Ευτυχώς πρόλαβε και εκδικάστηκε η υπόθεση. Ο οδηγός του περιπολικού είχε αποδεχθεί την ευθύνη. Ξανά το ίδιο ποίημα της κατάθεσης και στο δικαστήριο. Αφού παίξαμε αρκετά, το δικαστήριο αποφάσισε να επιβάλει στον απρόσεκτο οδηγό του περιπολικού 72 ευρώ πρόστιμο, γιατί περί αυτού γίνονταν όλες οι καταθέσεις και τα δικαστήρια. Θυμίζω, ο άνθρωπος είχε αποδεχθεί την ευθύνη. Και ερωτώ: Τόσες χαμένες εργατώρες, δικές μας και δικές τους, τόσο χαρτομάνι και τόση ταλαιπωρία, για ποιο λόγο ακριβώς;