Έτσι σκέφτονται μερικοί, μάλλον αρκετοί. Διότι δεν φτάνει, όπως έχουμε ξαναπεί, που πάνε αριστερά με το ραχάτι τους, που στρίβουν όπως και όποτε θέλουν, έχουν τη μουσική τέρμα να ακούνε και οι άλλοι γύρω, αλλά και ακόμα χειρότερα: Τις προάλλες οδηγούσα στην Αττική Οδό. Μπροστά μου ένας συμπαθέστατος ταξιτζής, πήγαινε στην αριστερή με 80 για να κάνει οικονομία στο πετρέλαιο, είχε ανοιχτό το παράθυρο, το χέρι κρεμασμένο έξω και πίσω τα απαραίτητα κουρτινάκια να μη βλέπει και τους πίσω του. Και πέρα βρέχει! Κάποια στιγμή λοιπόν, αφού προφανώς δεν ενδιαφέρεται τι γίνεται πίσω του, τινάζει και το τσιγαράκι που κρατούσε στο χέρι και μας έρχονται οι στάχτες στα μούτρα. Θα μου πεις αυτό σε πείραξε; Όχι. Με πείραξε που μετά πέταξε και το χαρτάκι των διοδίων.
13/6/07
Είμαι Μόνος μου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Παραπομπές (links)
Προσαρμοσμένη αναζήτηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου