Τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται σε εξέλιξη διαφημιστική εκστρατεία της Πανελλαδικής Ένωσης Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Υπαίθριας Διαφήμισης Ερμής. Παρακάμπτουμε τη φτωχή αισθητική της εκστρατείας και στεκόμαστε στο μήνυμα: «Σε όλη την Ευρώπη η υπαίθρια διαφήμιση επιτρέπεται. Στην Ελλάδα προσπαθούν να την καταργήσουν. 20.000 άνεργοι θα είναι άλλο ένα πλήγμα σε αυτή τη χώρα». Πρόκειται για κραυγαλέα διαστροφή της πραγματικότητας: τρεις προτάσεις, τρία ψέματα. Πρώτον, κανείς δεν προσπαθεί να καταργήσει την υπαίθρια διαφήμιση στη χώρα μας. Η απόλυτη ασυδοσία είναι που πρέπει να καταργηθεί. Δεύτερον, σε καμιά χώρα της Ευρώπης ελεύθερη υπαίθρια διαφήμιση δεν σημαίνει χαοτική απουσία ελέγχου και τήρησης της στοιχειώδους νομιμότητας. Τρίτον, ο αριθμός των 20.000 που δήθεν απειλούνται με ανεργία είναι εμφανέστατα αναληθής. Αυτοί οι ανακριβείς ισχυρισμοί επιχειρούν να συσκοτίσουν δύο θέματα. Το ένα είναι η ασφάλεια πεζών και οδηγών. Πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από πρόσκρουση στις πινακίδες που φυτρώνουν δίπλα στο οδόστρωμα, παρεμποδίζουν τη θέα πινακίδων σήμανσης και σηματοδοτών, προκαλούν σύγχυση και αποσπούν την προσοχή των οδηγών. Το δεύτερο θέμα αφορά το αστικό και φυσικό περιβάλλον. Η πλημμυρίδα των διαφημιστικών πινακίδων που κλείνουν τον ορίζοντα πνίγοντας δρόμους και ταράτσες είναι μια διαρκής προσβολή για την αισθητική μας.
Οι διαμαρτυρόμενοι διαφημιστές επιλέγουν να μην πουν λέξη γι΄ αυτά. Δεν λένε λέξη για τις υπόγειες διαδρομές διαφθοράς μεταξύ εταιρειών διαφήμισης και Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δεν λένε λέξη για τις αποφάσεις του ΣτΕ, της Ολομέλειας και της Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας της Βουλής, τις εγκυκλίους του Αρείου Πάγου περί διαρκούς εγκλήματος, το πόρισμα του Συνηγόρου του Πολίτη. Δεν λένε βέβαια τίποτα ούτε για τις ευθύνες των διαφημιζομένων. Όταν μάλιστα διαφημίζονται πολιτικοί σχηματισμοί που έχουν δεσμευθεί για την αφαίρεση των πινακίδων, η αναντιστοιχία λόγων και έργων είναι μνημειώδης. Θλιβερές, βουβές προεκλογικές κεφαλές.
Ευπρόσδεκτο φυσικά το ενδιαφέρον των διαμαρτυρόμενων διαφημιστών για την προστασία της απασχόλησης των ανασφάλιστων και αδήλωτων μεταναστών (επί το πλείστον), που σκαρφαλώνουν στις σκαλωσιές για να τοποθετούν τις διαφημίσεις. Ας μας επιτρέψουν όμως να έχουμε αμφιβολίες για την ειλικρίνεια της αγωνίας τους. Φοβόμαστε ότι η επίκληση της επαπειλούμενης ανεργίας στον κλάδο είναι προσχηματική και επιχειρεί να ντύσει με μανδύα κοινωνικού ενδιαφέροντος την επικράτηση της κερδοσκοπίας εις βάρος της οδικής ασφάλειας. Η αναφορά αυτή υπονοεί ότι σε περίοδο οικονομικής κρίσης η τήρηση της νομιμότητας αποτελεί περιττή πολυτέλεια. Πρόκειται για έναν «καλοπροαίρετο» εκβιασμό: αφήστε μας να παρανομούμε, αλλιώς θα αυξηθεί η ανεργία. Διόλου πρωτότυπο. Το ίδιο ακούγεται για την τήρηση των όρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας, την τήρηση των όρων περιβαλλοντικής προστασίας, τον σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων. Το κλίμα φόβου και η διαρκής απειλή λήψης έκτακτων μέτρων ευνοούν τέτοιους «καλοπροαίρετους» εκβιασμούς. Διανύουμε δηλαδή περίοδο εκπτώσεων. Απλώς, οι διαμαρτυρόμενοι διαφημιστές επέλεξαν να μας το πουν πιο ωμά.
Του Κωστή Παπαϊωάννου www.antiphono.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου