Πρωινό Ραδιόφωνο

Κάθε πρωί όλοι βάζουμε το ραδιόφωνο να μας κρατάει συντροφιά όσο οδηγούμε για να πάμε στη δουλειά μας. Ειδικά όταν έχει κίνηση και τα νεύρα μας αρχίζουν και τεντώνουν επικίνδυνα, τι καλύτερο από την πρωινή μουσικούλα και δύο-τρεις ήρεμες κουβέντες; Έλα όμως που δεν είναι έτσι; Μα δεν υπάρχει ούτε ένας, μα ούτε ένας ραδιοφωνικός σταθμός ο οποίος να μην γκρινιάζει αφόρητα πρωινιάτικα! Μα ούτε ένας ρε παιδιά! Όλοι οι γκρινιάρηδες, οι ανοργασμικοί, οι δυσκοίλιοι, οι χολερικοί, ξυπνάνε το πρωί με σκοπό να μας κάνουν σαν τα μούτρα τους. Να οι καταγγελίες, να οι γκρίνιες, να οι πομπώδεις δηλώσεις, να οι τρομερές αποκαλύψεις και ούτω καθεξής… Ένα ραδιόφωνο να παίζει μουσική καταπραϋντική, να έχει ευχάριστα σχόλια (όπως το απόγευμα και το βράδυ, τότε γιατί μπορούν;) και να μας ηρεμεί αντί να μας «τσιτώνει» κι άλλο, γιατί δεν υπάρχει; Τι σόι έρευνα μάρκετινγκ έχει γίνει, που έχει αποδείξει ότι το πρωί θέλουμε να φτάνουμε στο γραφείο με τα νεύρα κορδέλες; Και γιατί όλοι οι σταθμοί ακολουθούν τον πρώτο φωστήρα που το σκέφτηκε; Υπάρχει έρευνα που δείχνει ότι καλύτερα να στριμωχτούν όλοι μαζί στην πίτα, κάνοντας το ίδιο πράγμα, για να πάρουν ένα ποσοστό 0.0001% ακροαματικότητα, παρά να διαφοροποιηθούν; Δεν υπάρχει κανένας σαν εμένα που να μη θέλει γκρίνια το πρωί;