Το νέο υπουργείο που δεν ασχολείται μόνο με τη σχολική εκπαίδευση αλλά με τη δια βίου μάθηση, με έκανε να σκεφτώ ορισμένα πράγματα που συναντούμε όλοι μας καθημερινά στο δρόμο. Η επιλογή του οχήματός μας, ο τρόπος που οδηγούμε, η επιθετικότητα, η αγένεια, αλλά κυρίως η θολή και αμφιλεγόμενη «σωστή οδήγηση» προσωπικά μου φανερώνουν τη σύγχυση που επικρατεί στον κόσμο σχετικά με το ορθό και το λάθος. Ο λόγος είναι απλός. Δεν έχουμε πρότυπα στην κοινωνία μας που με το παράδειγμά τους να μας προτρέπουν να τους ακολουθήσουμε. Δεν έχουμε πρότυπα, ειδικά ψηλά στην κοινωνία μας, επιφανείς συμπολίτες μας που να δίνουν το καλό παράδειγμα με τις πράξεις τους. Τα πρότυπά μας τα παίρνουμε από φτηνές αμερικάνικες ταινίες και από επίσης φτηνές «τιβί περσόνες» οι οποίες αμόρφωτες και ακαλλιέργητες, αλλά λαμπερές και γεμάτες αυτοπεποίθηση, μας κάνουν να πιστεύουμε τελικά ότι είναι επιτυχημένοι. Το μοντέλο τάδε οδηγεί HUMMER. Τραγουδιστής και τηλεπαρουσιάστρια κάνουν φασαρία σε μπλόκο της Τροχαίας. Στελέχη της Κυβέρνησης κλείνουν τους δρόμους για να μετακινηθούν. Ο κόσμος θέλει να μιμηθεί αυτό που βλέπει, ώστε να αισθάνεται ασφαλής μέσα στις επιλογές του. Και δυστυχώς αυτό που βλέπει μπροστά του για να μιμηθεί, είναι το χειρότερο παράδειγμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου