Προφανώς, αν το οδικό δίκτυο ήταν τέλειο στην Ελλάδα, αυτό το blog δεν θα είχε λόγο ύπαρξης. Ούτε τόσες και τόσες συζητήσεις, δημόσιες και ιδιωτικές, ούτε θα είχαν εκφραστεί τόσες απόψεις. Μέσα από αυτή την πολυσχιδία των φωνών που έχουν ακουστεί, έχουν ξεχωρίσει κάποιες, επειδή έχουν εκφράσει σωστές απόψεις, με ψυχραιμία και με καλή διάθεση. Και πολύς κόσμος τις έχει ακούσει αυτές τις απόψεις και τις έχει ασπαστεί. Αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο όμως, είναι όταν αυτές οι απόψεις προτάσσονται τη λάθος στιγμή. Όταν για παράδειγμα βλέπω ένα τροχονόμο να κάνει παρατήρηση στην κυρία με το βενζινοβόρο ρυπογόνο SUV που έχει σταθμεύσει παράνομα εμποδίζοντας πεζούς και αυτοκίνητα, να του ανταπαντάει αναιδώς ότι η δική της πράξη είναι πταίσμα μπροστά στην αναλγησία του κράτους, κάτι δεν μου ταιριάζει. Μου φαίνεται ότι όλα τα καλά πάνε χαμένα. Σαν να συλλαμβάνεται λοιπόν ένας κλέφτης και να αντιτείνει ότι η δική του κλεψιά είναι πενιχρή σε σχέση με τα οικονομικά σκάνδαλα της (εκάστοτε) κυβέρνησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου