Τη Δευτέρα Συνεργείο

Δευτέρα πρωί - πρωί έχω ραντεβού στο συνεργείο... Ο Θεός μαζί μου...

Smart Ξανθιά

Ξανθιά με "Smart", ή "Smart" με ξανθιά, στην άνοδο της Κηφισίας, αυτή ...κατεβαίνει. Απίστευτο κι' όμως αληθινό. Φωτογραφία τραβηγμένη στις 23 Μαΐου 2008, ώρα 11.25 πμ

Με το τSUVάλι

Στην αρχή ήταν τα λεγόμενα Jeep. Σε δύο εκδόσεις: Μεγάλα και πολύ μεγάλα. Μετά άνοιξε καινούργια κατηγορία, τα εκτός δρόμου, βλέπε HUMMER, WRANGLER, LAND ROVER, κτλ. Μετά ήρθαν και τα πολυτελή, PORSCHE CAYENNE, BMW X5, AUDI Q7, VW TUAREG, κτλ. Μετά ήρθαν τα SUV για το λαό, TOYOTA RAV4, SUZUKI VITARA, SUBARU FORESTER και πλήθος ατέλειωτο άλλων «προσιτών». Μετά ήρθαν και τα μίνι SUV, FIAT PANDA, POLO 4X4, κτλ. Τι έμεινε; Η μικρομεσαία κατηγορία, δηλαδή πάνω από FIAT PANDA και κάτω από RAV4 και σ’ αυτή στοχεύουν οι αυτοκινητοβιομηχανίες. Τα τμήματα μάρκετινγκ έχουν αναγνωρίσει την ανάγκη για τέτοια οχήματα, για κάθε καταναλωτή και για κάθε πορτοφόλι, οπότε έπεσαν με τα μούτρα. Τώρα πια κάθε εταιρία στοχεύει να έχει όλη τη γκάμα, από το πιο ανοικονόμητο μέχρι το πιο μικρό. Αναρωτιέμαι πότε θα βγει το πρώτο υβριδικό να βουλώσουν και στόματα αυτών που λένε ότι κάνουν κακό στο περιβάλλον.

Αγένεια Τροχονόμων

Οι τροχονόμοι εκπαιδεύονται για να είναι αυτό που λέμε «ψαρωτικοί». Όπως οι σερίφηδες στα αμερικάνικα έργα της τηλεόρασης. Έτσι λοιπόν μιλάνε με βαριά φωνή, σοβαροί και λιγομίλητοι. Μέχρι εδώ καλά. Αν θέλουν να παίξουν την παράσταση που τους μάθανε, γιατί να τους χαλάσουμε το χατίρι; Όμως, γιατί μιλάνε στον Ενικό; Η ευγένεια και η εξυπηρετικότητα δεν συμπεριλαμβανόταν στα μαθήματα; Και έστω αν υποθέσουμε ότι έτσι τους μάθανε, γιατί έχουν άλλη συμπεριφορά με τις κοπέλες; Γιατί όλες οι φίλες μου ξέρουν ότι αν τις σταματήσουν, αρκεί να κάνουν λίγο τα γλυκά μάτια στον τροχονόμο και να τους τη χαρίσει;

Πίνω και Oδηγώ

Το πρόβλημα των μεθυσμένων τα βράδια στις Ελληνικές πόλεις που θερίζουν κόσμο είναι μεγάλο. Και για αυτό η λύση είναι η πάγια: “Αυξήστε τα πρόστιμα. Πάρτε τους το αυτοκίνητο, πάρτε τους το σπίτι, βιάστε τη γυναίκα τους, σκοτώστε τα παιδιά τους”. Και οι περισσότεροι ανεγκέφαλοι συμπολίτες μας συμφωνούν και επαυξάνουν. Δεν σκέφτονται ότι αυτό είναι εισπρακτικό μέτρο του κράτους και όχι προληπτικό. Πως δεν δίνουν δεκάρα για τη ζωή μας, μόνο για τα λεφτά μας. Δηλαδή πως περιμένουν στην Αθήνα να γυρίσεις σπίτι σου το Σαββατόβραδο, όταν το μετρό είναι κλειστό από τις 12; Είναι ρεαλιστικό να πιστεύουν ότι κανείς δεν θα οδηγεί μεθυσμένος; Η λύση είναι απλή και την έχουν σκεφτεί άλλοι πριν από εμάς: Λέγεται νυχτερινή κίνηση των ΜΜΜ. Όλο το κέντρο θα κλείνει υποχρεωτικά (όπως γίνεται ας πούμε σε μερικά νησιά το βράδυ) και το μετρό θα λειτουργεί κανονικά με ειδικά βραδινά δρομολόγια όπως γίνεται στις περισσότερες μικρές και μεγάλες πόλεις της Ευρώπης. Τότε ναι, δεν θα έχεις δικαιολογία να οδηγείς μεθυσμένος.

Τι Είναι το "Οικολογικό" Βιοντίζελ

Tο βιοντίζελ (biodiesel) είναι ένα εναλλακτικό βιοκαύσιμο φυτικής προέλευσης, σε αντίθεση με το πετρελαϊκό ντίζελ που παράγεται από το (ορυκτό) πετρέλαιο. Προέρχεται από την επεξεργασία φυτικών ελαίων αγροτικής παραγωγής (ηλίανθος, ελαιοκράμβη, σόγια, καπνός, τομάτες κ.λπ.). Παράγεται επίσης από αγροτικά παραπροϊόντα και απόβλητα, όπως και από χρησιμοποιημένα φυτικά έλαια (τηγανόλαδα) και ζωικά λίπη.

Tο βιοντίζελ μπορεί να έχει τις ακόλουθες χρήσεις: Σε πετρελαιοκίνητα (ντιζελοκίνητα) οχήματα κάθε είδους: μικρά και μεγάλα, ιδιωτικής ή επαγγελματικής χρήσης (λεωφορεία, φορτηγά κ.λπ.), στα μέσα μαζικής μεταφοράς, σε γεωργικά μηχανήματα, σε συστήματα κεντρικής θέρμανσης, στην παραγωγή ηλεκτρισμού, σε ντιζελοκινητήρες θαλάσσης.

Η χρήση των μειγμάτων βιοντίζελ δεν προκαλεί καμία αρνητική επίπτωση στα λιπαντικά της μηχανής, με αποτέλεσμα η φθορά των μετάλλων να διατηρείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Eπίσης, οι άκαυστοι υδρογονάνθρακες μειώνονται μέχρι και 25%, φτάνοντας σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Παρόλο που οι εκπομπές σε μονοξείδιο του άνθρακα είναι ήδη χαμηλές, παρατηρείται περαιτέρω μείωση των εκπομπών μέχρι και 25%.

Καλό Σαββατοκύριακο!

Ο Φόβος Φυλάει τα Έρμα

Σοφή παροιμία που θέλει να πει πως καλό είναι να υπάρχει το αίσθημα του φόβου που να αντικαθιστά την αστυνόμευση. Όμως πρέπει να υπάρχει και μέτρο. Γιατί καλό είναι να μην ξανοιγόμαστε στο δρόμο πέρα από τις δυνατότητές μας, αλλά να μην το παρακάνουμε κιόλας, γιατί ο φόβος γίνεται εύκολα τρόμος και ο τρόμος στο τιμόνι δεν είναι καλός σύμβουλος. Πόσες φορές έχω δει, στη συντριπτική τους πλειοψηφία γυναίκες, δυστυχώς, πίσω από ένα τιμόνι με τον τρόμο ζωγραφισμένο στα πρόσωπά τους: Μην τις προσπεράσεις, μην τις πλησιάσεις, μην είσαι δίπλα τους -ακόμα και αν ο δρόμος μπορεί να φιλοξενήσει δύο φορτηγά- και κυρίως μην τις κοιτάξεις! Θα πάθουν πανικό, θα χάσουν τον έλεγχο, θα φύγουν από τη λωρίδα τους, θα τους σβήσει το αυτοκίνητο, θα σε βρίσουν (για να αμυνθούν) και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Το αυτοκίνητο θέλει και λίγο να του πάρεις τον αέρα. Άλλο σύνεση, άλλο φόβος.

Ορισμός του dT

Κυκλοφορεί ευρέως ένα πολύ έξυπνο ανέκδοτο, σχετικά με τα αντανακλαστικά των Ελλήνων οδηγών που προλαβαίνουν να κορνάρουν στον μπροστινό τους, πριν καλά-καλά ανάψει πράσινο. Έξυπνο το ανέκδοτο, αλλά εγώ αυτό το έχω δει ελάχιστες φορές. Πιο πολλές φορές έχω δει τον πρώτο στο φανάρι –που είναι σίγουρος ότι θα περάσει- να παίρνει το χρόνο του να χαλαρώνει, να βάλει ταχύτητα αφού ανάψει το πράσινο και σιγουρευτεί και να ξεκινάει αργά και οικονομικά. Στο επόμενο φανάρι όμως, αν δεν είναι πρώτος, απαιτεί από τον μπροστινό του να ξεκινήσει σβέλτα, για να προλάβει κι αυτός. Ειδικά σε φανάρια που διαρκούν ελάχιστα δευτερόλεπτα, η συμπεριφορά των οδηγών μπορεί να διπλασιάσει τον αριθμό των αυτοκινήτων που προλαβαίνουν να περάσουν, διευκολύνοντας έτσι την κυκλοφορία.

Δείξε μου ΠΟΥ Παρκάρεις

...να σου πω ποιος είσαι (που λέει και η παροιμία). Όχι μόνο το πώς παρκάρεις, δείχνει τι οδηγός είσαι, αλλά και το που παρκάρεις. Έχω δει μπροστά μου οδηγούς να επιλέγουν να παρκάρουν πάνω στη στροφή, απέναντι ακριβώς από το άλλο μοναδικό παρκαρισμένο όχημα, στο τελείωμα της απότομης κατηφόρας, πάνω ακριβώς στο ύψωμα ώστε να μην φαίνονται, κολλητά στο μπροστινό αυτοκίνητο, κοκ. Μετά αναρωτιόμαστε γιατί γίνονται ζημιές, γιατί εμποδίζεται η κυκλοφορία και γιατί εν γένει έχουμε προβλήματα στο δρόμο. Ένας οδηγός που κάνει τέτοιου είδους επιλογές στο παρκάρισμα, πόσο αξιόπιστος είναι στις επιλογές του στο δρόμο;

Αυτό Είναι Θράσος

Εγώ είμαι ο χαζός του φαναριού. Αυτός που κάθεται στην ουρά μέχρι να έρθει η ώρα να περάσω κι εγώ. Όσο περιμένω έρχεται και ο έξυπνος, με τη μηχανή του, ο οποίος μπαίνει μπροστά μου – και μπροστά από το φανάρι. Έτσι κάνουν οι μηχανές: Μπαίνουν μπροστά στα φανάρια, είναι κεκτημένο δικαίωμα, το γράφει και ο ΚΟΚ (τους). Και δεν τολμάω να τους πω τίποτα. Γι αυτό είμαι ο χαζός. Επειδή είναι τόσο μπροστά δεν θα δουν το φανάρι όταν ανάψει πράσινο και θα καθυστερήσουν όλα τα αυτοκίνητα, μαζί κι εμένα, που πάλι δεν θα προλάβω να περάσω και ας περίμενα τόση ώρα. Αλλά αυτοί θα περάσουν γιατί ήταν μπροστά. Γιατί από την ώρα που οι πίσω θα αρχίσουν να κορνάρουν, θα βάλουν ταχύτητα και θα ξεκινήσουν με την ησυχία τους, αλλά θα προλάβουν να περάσουν. Όμως καμιά φορά υπάρχει και πιο έξυπνος. Ο οποίος ήρθε σήμερα το πρωί και μπήκε στο φανάρι μπροστά από τις μηχανές, με το αυτοκίνητό του. Εκεί οι οδηγοί των μηχανών δεν άντεξαν! Αγανάκτησαν και τον έβρισαν. Ε και είχαν και δίκιο εδώ που τα λέμε! Πως τους παίρνεις το αναφαίρετο δικαίωμα να παρακάμπτεις τους άλλους στο φανάρι;

Φανταστικός Κόσμος

Βλέποντας τις ατέλειωτες ουρές στο δρόμο, μια σκέψη επιστημονικής φαντασίας πέρασε από το μυαλό μου: Αν λέει όλοι αυτοί που είναι μόνοι τους στο αυτοκίνητο, ή έστω με ένα συνεπιβάτη, ήταν πάνω σε μία μηχανή. Φαντάστηκα ότι οι ουρές θα εξαφανίζονταν, οι δρόμοι θα έφταναν και θα περίσσευαν, στα φανάρια θα περίμεναν και πάλι εκατό οχήματα, αλλά μέσα σε δέκα μέτρα απόσταση. Οι προσπεράσεις θα γίνονταν εύκολα και ακίνδυνα, ο χώρος για στάθμευση θα περίσσευε και η οικονομία σε βενζίνη και σε κόστος απόκτησης και συντήρησης μέσου μεταφοράς, θα ήταν αξιοσημείωτη. Άσε δε το καλό που θα γινόταν στο περιβάλλον. Και όλα αυτά σε μία χώρα που έχει ηλιοφάνεια 360 ημέρες το χρόνο. Όλα αυτά σκεφτόμουν, αλλά κοίταξα γύρω μου και θυμήθηκα σε ποια χώρα ζω.

Φαντασία

Η οδήγηση και το αυτοκίνητο γενικότερα, θέλει φαντασία. Καμία φορά χρειάζεται φαντασία για να πετύχεις κάτι τέτοιο, όπως το τρακαρισμένο αυτοκίνητο στη φωτογραφία...

Άσχετοι Αυστραλοί, Ταλέντα Έλληνες

Άκουσα στο ραδιόφωνο, από τουλάχιστον τρεις διαφορετικούς σταθμούς, την ίδια είδηση, σχεδόν αυτούσια, αλλά με λίγη διαφορά στη «σάλτσα». Πάντως και οι τρεις συμφωνούσαν πως στην Αυστραλία συνελήφθη κάποιος οδηγός επειδή είχε ένα καφάσι μπύρες στο πίσω κάθισμα, ασφαλισμένο με τη ζώνη ασφαλείας και επάνω του καθόταν το παιδί του. Η είδηση έδινε ιδιαίτερη έμφαση δε στο ότι ο οδηγός πήγε φυλακή και του πήραν το δίπλωμα. Ακολουθούσαν σχολιασμοί του ασυνείδητου οδηγού και της δίκαιης τιμωρίας του, ειδικά για το θέμα του παιδιού. Αυτό που κανένας δαιμόνιος ρεπόρτερ δεν φρόντισε να μάθει πριν αναμεταδώσει την είδηση ήταν ότι ο οδηγός συνελήφθη (δεν πήγε φυλακή, έχει διαφορά) και του αφαιρέθηκε η άδεια οδήγησης επειδή το όχημα ήταν ανασφάλιστο και είχε και σωρεία άλλων παραβάσεων. Το παιδί καθόταν μεν πάνω στο καφάσι, αλλά στο πίσω κάθισμα, γεγονός για το οποίο έγινε απλώς παρατήρηση. Εδώ στην «προχωρημένη» Ελλάδα πόσοι γονείς φοράνε ζώνη ασφαλείας στα παιδιά τους στο πίσω κάθισμα; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του και συγνώμη αν χάλασα το παραμύθι που ο «κακός» ξένος τιμωρείται με την αυστηρότερη των ποινών.

Απεργία Φορτηγών (2)

Έληξε, από ό,τι έμαθα σήμερα το πρωί, η απεργία για τα βυτιοφόρα κι έτσι τα πρατήρια θα ανεφοδιαστούν με καύσιμα. Όμως τελικά μετά από πολλές διαβουλεύσεις, ο κλάδος των βυριοφόρων με τον κλάδο των φορτηγών, διαχώρισαν τις θέσεις τους. Φαίνεται κάποιοι είναι πιο απαραίτητοι από κάποιους άλλους στο δημόσιο βίο.

Αλλάζουν τα Δεδομένα

Εχθές ανακοίνωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος (ναι υπάρχει και τέτοιο στην Ελλάδα) τα νέα μέτρα που αφορούν τα αυτοκίνητα. Αυτά είναι επιγραμματικά τα εξής: Ο γνωστός δακτύλιος της Αθήνας διευρύνεται, δηλαδή συνεχίζουν τα μονά-ζυγά, αλλά θα απαγορεύονται ολωσδιόλου κάποιες κατηγορίες, όπως τα μεγάλα SUV. Αυτό φυσικά, μέχρι να βγουν οι άδειες ελεύθερης πρόσβασης για το κάθε SUV.

Επίσης, τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων θα ορίζονται ανάλογα με τις εκπομπές ρύπων τους. Κι εδώ, κάποια κατεργαριά θα σκεφτεί η κυβέρνηση για να την πληρώσουν όλοι. Υπενθυμίζω ότι πέρυσι δεν ανέβηκαν τα τέλη κυκλοφορίας, απλώς το υπουργείο άλλαξε τα όρια κυβισμού ώστε να ανέβουν όλα τα αυτοκίνητα αυτόματα μία κατηγορία!

Οριστικά και αμετάκλητα απαγορεύεται η κίνηση των πετρελαιοκίνητων οχημάτων σε Αθήνα – Θεσσαλονίκη, γιατί ο υπουργός ξέρει καλύτερα ότι τα diesel οχήματα ρυπαίνουν περισσότερο, κι ας λένε τόσοι και τόσοι ότι αυτό δεν ισχύει.

Αυτό είναι κυβέρνηση με έργο, με το ‘ε’ κεφαλαίο!

Αγωνιστικές Βελτιώσεις

Μετατρέψτε το όχημα του παππού σας σε πύραυλο... Προσοχή στη ζάντα, ειδικά.

Κλισέ

Σκόπευα να γράψω για τα κλισέ των περασμένων δεκαετιών, που όμως διαπίστωσα πως υπάρχουν ακόμα, αλλά με πρόλαβε το πάντα ενημερωμένο και ακριβές autotriti.gr. Τα κλισέ του τύπου «τα ιταλικά είναι ευπαθή», ενώ «τα γερμανικά είναι ποιοτικά» εξακολουθούν να είναι συνείδηση στο ευρύ κοινό, αν και όχι πλέον στους έστω και λίγο μυημένους. Να όμως τι βρήκα:

Ένα Toyota μπορεί να είναι Ιαπωνικό (Corolla), Γαλλικό (Yaris) ή Τουρκικό (Auris), ένα Nissan Ισπανικό (X-Trail) ή Αγγλικό (Micra). Αγγλικό μπορεί να είναι επίσης ένα Honda (Civic) ή ακόμη και κινέζικο (Jazz). Αντίστοιχα ένα Kia μπορεί να είναι κορεάτικο (Sportage) ή Σλοβάκικο (C’eed) και ένα Hyundai Ινδικό (i10) ή Τσέχικο (i30). Τσέχικο μπορεί να είναι και ένα Peugeot (107), όπως μπορεί να είναι και Ιαπωνικό (4007) ή προσεχώς Ολλανδικό (επίσης 4007). Ένα VW μπορεί να είναι (φυσικά) γερμανικό, ή Πορτογαλικό (Tiguan), ή ακόμη Μεξικανικό (Beetle) ή και βραζιλιάνικο (Fox). Ακόμη και το ομώνυμο της ιταλικής αυτοκίνησης, το Fiat 500, παράγεται στην Πολωνία. Και αυτά είναι μόνο λίγα παραδείγματα για τη χώρα προέλευσης μερικών αυτοκινήτων που κατά τα άλλα εμείς θεωρούμε ιαπωνικά, κορεάτικα, γαλλικά, γερμανικά ή Ιταλικά.

Όσο δε για τη σχεδίαση που τη θεωρούμε συνυφασμένη με τη χώρα προέλευσης, ακούστε αυτό: Ένας Βέλγος έχει σχεδιάσει τις Lamborghini, ένας Ιταλός τα Audi και ένας αμερικανός τις Alfa Romeo.

Απεργία Φορτηγών

Αφιερωμένο στους απεργούς φορτηγατζήδες που κι αυτοί προσπαθούν να κερδίσουν κάτι στην πλάτη των πολιτών.

Χάρες

Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος, γιατί όταν γίνεται κάποιο έργο στο οδικό δίκτυο διαφημίζεται πάρα πολύ, περισσότερο και από τα απορρυπαντικά στην τηλεόραση; Γιατί όταν γίνεται κάποιο έργο εμφανίζεται σαν να μας κάνει «χάρη» η εκάστοτε κυβέρνηση ή ο εκάστοτε υπουργός; Ο εκάστοτε υπουργός ούτε μόνος του το έφτιαξε, ούτε μόνος του το πλήρωσε. Τις περισσότερες φορές μάλιστα, χρειάζεται και ιδιαίτερη πίεση προς τα υπουργικά γραφεία για να γίνει κάποιο έργο. Αποκορύφωμα δε, όταν οι υπουργοί και παράγοντες σφετερίζονται τα έργα άλλων. Παράδειγμα; Για σκεφτείτε τα εγκαίνια της Αττικής Οδού.

Ενοικιαζόμενα

Αλήθεια, τι γίνονται τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα, όταν αντικαθίστανται; Συνήθως αυτά τα αυτοκίνητα γράφουν περί τις 100,000 χιλιόμετρα κάθε χρόνο και μετά από δύο ή τρία χρόνια αποσύρονται. Πολλοί λένε ότι αυτά συνήθως πηγαίνουν σε μάντρες μεταχειρισμένων όπου τους γυρίζουν τα κοντέρ και τα πουλάνε για τριών ετών αυτοκίνητα με λίγα χιλιόμετρα. Εγώ δεν θέλω να το πιστέψω, αλλά έχει δει κανείς αυτοκίνητο τριών ετών με 200,000 χιλιόμετρα ποτέ;

Στρατιωτικά Οχήματα

Κυκλοφορούν στο δρόμο κάποια παλιά στρατιωτικά τζιπ (willys, M151, M38, κτλ) τα οποία φαίνονται εξωτερικά σε πολύ καλή κατάσταση. Ψάχνοντας βρήκα ότι αυτά αποκτώνται από δημοπρασίες του Στρατού και ανασκευάζονται (κόψε-ράψε λαμαρίνες, βάψε, γυάλισε και επισκεύασε) σε κάτι σκοτεινά υπόγεια. Πόσο αξιόπιστα είναι αυτά τα αυτοκίνητα; Ποιος πληρώνει αν συμβεί κάτι εξαιτίας αυτού του αυτοκινήτου; Θεωρητικά έχουν περάσει ΚΤΕΟ για να κυκλοφορήσουν, αλλά είναι αξιόπιστος ο έλεγχος που έχει γίνει; Και δεν είναι μόνο ο τεχνικός έλεγχος. Είναι πιστοποιημένα αυτά τα οχήματα να κυκλοφορούν σε δρόμο; Τι ενεργητική και παθητική ασφάλεια έχουν;

Φυλασσόμενες Ευθείες

Ταξιδεύοντας σε οποιαδήποτε Εθνική Οδό, ειδικά σε μέρες και ώρες «εργασίας» των τροχονόμων, όλοι ξέρουν πως στις ευθείες πρέπει να ελαττώνουν ταχύτητα, διότι εκεί συνήθως στήνονται τα μπλόκα της Τροχαίας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, στα μόνο σημεία που είναι ίσως λίγο παραπάνω ασφαλές να αυξήσει ταχύτητα κάποιος για να βελτιώσει το χρόνο του ταξιδιού του, να αναγκάζεται να πηγαίνει ακόμα πιο αργά για να μην τον γράψουν. Και βέβαια, σαν επακόλουθο, στις επόμενες στροφές που δεν υπάρχουν τροχονόμοι, αρχίζουν τα επικίνδυνα παιχνίδια. Γι αυτό λέω λοιπόν, μας κοροϊδεύουν, τα μπλόκα της Τροχαίας έχουν μόνο σκοπό να εισπράξουν πρόστιμα, όχι να διαφυλάξουν τις ανθρώπινες ζωές.

Αφιέρωμα στο Design του 1960

Κάπως έτσι φαντάζονταν τα φουτουριστικά μοντέλα οι αυτοκινητοβιομηχανίες της εποχής!

Ευτυχώς κανένα δεν κατάφερε να επιβιώσει μέχρι τώρα!

Ένδοξη Άρτα

Η Άρτα είναι χτισμένη πάνω στα ερείπια της αρχαίας Αμβρακίας που ιδρύθηκε στα τέλη του 7ου αι. π. Χ. από τους Κορινθίους, επί τυραννίας του Κυψέλου ο οποίος έκανε αποικίες και στη Λευκάδα. Η πόλη ερημώνει κατά τα ρωμαϊκά χρόνια και επανέρχεται στο προσκήνιο στα χρόνια των Κομνηνών. Αναφέρεται για πρώτη φορά στις πηγές από την Άννα Κομνηνή το 1081 ενώ στις αρχές του 13ου αιώνα γίνεται πρωτεύουσα του δεσποτάτου της Ηπείρου που ιδρύθηκε από το Μιχαήλ Α’ Άγγελο Κομνηνό. Η πόλη καταλήφθηκε από τους Σέρβους το 1346 και από τους Τούρκους το 1449. Το 1662, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων ίδρυσε εδώ σχολή που συνέβαλε στο φωτισμό του γένους. Η Άρτα γνώρισε ημέρες δόξης κυρίως επί τουρκοκρατίας και στα χρόνια του Αλή Πασά ο οποίος την κατέλαβε το 1796 και την είχε ως το 1820. Ο νομός ΄Αρτας προσαρτήθηκε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος μαζί με τη Θεσσαλία το 1881, με τη συνθήκη του Βερολίνου. Έκτοτε, ακολούθησε τη μοίρα της υπόλοιπης Ελλάδας. Όλης; Όχι! Γιατί και εκεί ο τοπικός άρχοντας αποφάσισε να πάρει τον κυκλοφοριακό νόμο στα χέρια του. Έτσι λοιπόν, με τη βοήθεια της Πολιτείας που φρόντισε να περνάει η Εθνική Οδός μέσα από την πόλη, αποφάσισε να βάλει φανάρια ειδικά ρυθμισμένα ώστε να σταματάει η κυκλοφορία σε κάθε διασταύρωση και η προτεραιότητα να δίνεται στους παράδρομους και τα σοκάκια! Άλλος ένας που έχει αιτήματα τα οποία εκβιάζει στην πλάτη των πολιτών και για άλλη μια φορά η Πολιτεία αφήνει να λυθούν οι διαφορές από μόνες τους.

Στο Λούρο

Στην περιβόητη διαδρομή λοιπόν προς την Ηγουμενίτσα, υπάρχει η πόλη του Λούρου την οποία διασχίζει η Εθνική Οδός. Και τη διασχίζει κανονικά, περνάει ακριβώς μέσα από το κέντρο της πόλης, σαν να είναι ο κεντρικός δρόμος της. Εκεί λοιπόν ο τοπικός άρχων σκέφτηκε να περιορίσει την Εθνική Οδό από δύο λωρίδες σε μία και μάλιστα επιστρατεύοντας την εφευρετικότητά του για να αχρηστεύσει την άλλη λωρίδα: Την μετέτρεψε σε μισό πεζοδρόμιο-μισό δρόμο, δηλαδή ένα μισό σε ύψος πεζοδρόμιο, ασφαλτοστρωμένο! Το αποτέλεσμα είναι ότι οι οδηγοί δεν μπορούν να το ξεχωρίσουν και κινδυνεύουν, αν έρχονται με ταχύτητα, ξαφνικά να βρεθούν στον αέρα, χτυπώντας στην άκρη του πεζοδρομίου! Η Πολιτεία πως επιτρέπει στον κάθε τοπικό παράγοντα να αναλαμβάνει τέτοιες πρωτοβουλίες;

Ταξίδι Ζωής (και Θανάτου)

Ένα ταξίδι οδικώς μέχρι την Ηγουμενίτσα είναι μία πρωτοφανής εμπειρία. Δρόμοι κάθε άλλο παρά Ευρωπαϊκού επιπέδου, οδηγική συμπεριφορά αντίστοιχη. Δεν είναι απορίας άξιον γιατί τόσα πολλά θανατηφόρα δυστυχήματα μαστίζουν τους Ελληνικούς δρόμους, ειδικά τις περιόδους αυξημένης κίνησης. Τα τσαλακωμένα κιγκλιδώματα και οι "ροδιές" πάνω στο οδόστρωμα καταμαρτυρούν τα επικίνδυνα σημεία. Από την άλλη πλευρά, η Ελληνική Πολιτεία περιόρισε τα μέτρα που έλαβε σε ευανάγνωστες πινακίδες που αναγράφουν ΠΡΟΣΟΧΗ, ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ. Και έτσι, είμαστε όλοι ικανοποιημένοι. Εμείς πλέον σε αυτά τα επόμενα χιλιόμετρα πάμε σαν κοτούλες, για να κάνουμε τις επικίνδυνες προσπεράσεις λίγο παρακάτω. Όπου κι εκεί μετά από λίγο θα μπει μία παρόμοια πινακίδα και ούτω καθεξής. Ακούγεται άκρως Ελληνικό: Τα προβλήματα στην Ελλάδα ως γνωστόν δεν λύνονται, απλώς αναβάλλονται ή μετατίθονται.