Φανταστικός Κόσμος

Βλέποντας τις ατέλειωτες ουρές στο δρόμο, μια σκέψη επιστημονικής φαντασίας πέρασε από το μυαλό μου: Αν λέει όλοι αυτοί που είναι μόνοι τους στο αυτοκίνητο, ή έστω με ένα συνεπιβάτη, ήταν πάνω σε μία μηχανή. Φαντάστηκα ότι οι ουρές θα εξαφανίζονταν, οι δρόμοι θα έφταναν και θα περίσσευαν, στα φανάρια θα περίμεναν και πάλι εκατό οχήματα, αλλά μέσα σε δέκα μέτρα απόσταση. Οι προσπεράσεις θα γίνονταν εύκολα και ακίνδυνα, ο χώρος για στάθμευση θα περίσσευε και η οικονομία σε βενζίνη και σε κόστος απόκτησης και συντήρησης μέσου μεταφοράς, θα ήταν αξιοσημείωτη. Άσε δε το καλό που θα γινόταν στο περιβάλλον. Και όλα αυτά σε μία χώρα που έχει ηλιοφάνεια 360 ημέρες το χρόνο. Όλα αυτά σκεφτόμουν, αλλά κοίταξα γύρω μου και θυμήθηκα σε ποια χώρα ζω.