Τα αγαπάω τα σκυλιά. Δεν έχω τίποτα μαζί τους, δεν τα πειράζω και δεν με πειράζουν. Όταν βλέπω όμως καμιά φορά στη μέση του δρόμου κανένα άμοιρο σκυλάκο πανικόβλητο, δεν ξέρω ποιον να πρωτολυπηθώ: Το κακόμοιρο το ζώο που είναι σίγουρο ότι μέσα στα επόμενα δευτερόλεπτα θα χάσει τη ζωή του, ή τον άτυχο οδηγό που θα βρεθεί μπροστά του. Είναι πολύ εύκολο να χάσεις τον έλεγχο του αυτοκινήτου και να προκαλέσεις μεγάλο δυστύχημα στην προσπάθεια να αποφύγεις το ζώο στη μέση του δρόμου. Από την άλλη, και να κάνεις την καρδιά σου πέτρα και να πας κατευθείαν επάνω του, δεν είναι επικίνδυνο? Πέρα από τις υλικές ζημιές στο αυτοκίνητο (που είναι πολλές και δεν πρέπει να τις παραβλέπουμε καθόλου), υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να μας βγάλει από την πορεία μας και να παρασύρουμε κι άλλους οδηγούς στο πέρασμά μας. Γι αυτό, η μόνη λύση είναι να γίνει αυτό που έπρεπε να έχει γίνει από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας: Να μαζευτούν τα αδέσποτα από αρμόδιες υπηρεσίες. Έλεος πια, που ζούμε!
1 σχόλιο:
Να συμφωνησω μεχρι βδελυγμιας. Η αγαπη για τα ζωα εχει καταντησει μωρια (κατα το αρχαιο μωρον) που σημαινει παιδικη ηλιθιοτητα, μονο που για τους μεγαλους ειναι κατα χαρη, κατα συνειδηση, ενω στα παιδια ειναι κατα φυση κ θεωρειτε φυσικο.
Ενα περιστατικο που εδειξε η τηλεοραση, μαλλον δυο.
1. 2 αθωα παιδια ακουσαν γρυλισματα μεσα απο ενα καδο, κ με εκπληξη τους εβγαλαν δυο πανεμορφα κ τρισλυπητερα σκυλακια κ τα αφησαν ελευθερα (απο ρεπορταζ "μωρου" δημοσιογραφου που εξυμνουσε το κατορθωμα των παιδιων στις ειδησεις.
2. 2 αστυνομικοι εβγαλαν ενα κακομοιρο κοπροσκυλο (συγχωρεστε με για την εκφραση) που παγιδευτηκε σε αυτοκινητοδρομο κ οι καλοι σαμαρειτες το πηραν κ το αφησαν ελευθερο λιγα μετρα εξω απο τις μπαρες. Οι καμερες δειχνουν το σκυλι να περιπλαναται πλεον, χωρις κινδυνο κ τρισευτυχισμενο (??). Κανεις δε μιλησε για κινδυνο ανθρωπων, παρα μονο για το καυμενο το σκυλι.
Να αναφερω οτι θρηνω συγγενη πρωτου βαθμου απο αντιστοιχο ατυχημα που για να αποφυγει τετοια καυμενα ζωακια επεσε σε νταλικα.
Δημοσίευση σχολίου