Βροχή στην Αθήνα

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ προσωπικά όταν βρέχει κάθομαι σπίτι μου. Διότι όταν βρέχει συμβαίνουν δύο τινά: Το ένα είναι ότι η κίνηση είναι κάθε άλλο παρά κίνηση, αλλά μάλλον ακινησία. Και το άλλο είναι ότι οι δρόμοι πλημμυρίζουν τόσο πολύ, που εύχεσαι να είχες βγει με το φουσκωτό, παρά με το αυτοκίνητο. Δε λέω, παλιά ήταν χειρότερα, η κατάσταση έχει βελτιωθεί πολύ, αλλά ακόμα είμαστε Αφρική. Δεν επιτρέπεται οι δρόμοι να γεμίζουν νερά, πρέπει να γίνουν οι αγωγοί ομβρίων υδάτων και στις περιφερειακές οδούς να εκτρέπονται τα νερά στα διπλανά χωράφια ή χαντάκια. Αλλά και τα λίγα νερά που συγκρατούν οι δρόμοι είναι απαράδεκτα, από τη στιγμή που υπάρχουν συγκεκριμένοι τύποι οδοστρώματος που βλέπουμε ότι δεν «γυαλίζουν» ποτέ, το νερό κυλάει και φεύγει ή οι μικρές ποσότητες απορροφούνται από το ίδιο το οδόστρωμα. Γιατί λοιπόν δεν κάνουμε όλους τους δρόμους με αυτό τον τύπο οδοστρώματος;